Er komt een moment dat je NL mist..
Door: Elise
Blijf op de hoogte en volg Elise
07 September 2013 | Tanzania, Dodoma
Salama!
Habari?
Habari za nyumbani (hoe gaat het thuis)?
Umelala salama (heb je lekker geslapen)?
Heerlijk! Ben nu een weekend in Dodoma om even tot rust te komen. Als je een tijdje in het buitenland zit, komt er altijd wel een moment dat je NL mist..bij mij is dat deze week zo. En ik denk dat de hoofdoorzaak de samenwerking met mijn Filipijnse collega’s/huisgenoten is. Helaas loopt dit niet zoals het hoort te lopen. Het is vooral een combinatie van een cultuurverschil, werkinstelling en omgangsvormen…tja een big challange… Na 5 weken veel geprobeerd te hebben om het tot een succes te laten komen, heb ik vorige week toch helaas aan de bel moeten trekken bij VSO Dar es Salaam. Hopelijk komt er snel een passende oplossing zodat ik hier weer met een fijn gevoel kan wonen, werken en leven.
Over 2 weken komt Jurre langs dus daar kijk ik enorm naar uit!!!
Verder heb ik een aantal leuke en lieve (Tanzaniaanse) mensen om me heen die me meevragen of uitnodigen voor leuke dingen. Zo heb ik een paar weken geleden voor het eerst een funeral meegemaakt. We gingen met een groot deel van de TTC in Mpwapwa naar een dorpje op 1,5uur rijden. Daar aangekomen was het een behoorlijke drukte: veel mensen van de omliggende dorpen waren ook gekomen en ik denk dat er al met al zeker wel 500-750 man waren. Bijzonder om mee te maken.
Een Tanzaniaanse collega wanneer ik een keer een weekend in Mpwapwa was dus zo gezegd zo gedaan: vorig weekend was ik in Mpwapwa en gingen we met zijn 4tjes naar een plek waar we konden eten….eenmaal aangekomen wist ik niet wat ik zag: de dode geiten hingen aan een boom..niet 1 maar gewoon een stuk of 10. En je kon precies aangeven welk stuk je wilde en dat gingen ze dan roosteren voor je. Foto’s volgen; je moet wel een een sterke maag hebben…… Bij het aanzien van al deze dode dieren, was mijn eetlust sterk naar beneden gedaald maar vond het ook onbeleefd om helemaal niks te eten dus stoer dat ik was heb ik een paar hapjes geit naar binnen gewerkt .
Verder ben ik veel samen met Maria (Tanz. Collega). We koken samen en zitten dan gezellig bij haar thuis. Heb ook een nieuw vriendje…een echte Tanzaniaanse man: foto’s volgen ;-). Het buurjongetje van Maria: en heel schattig, lief jongetje van 2 jaar: Baraka. Zelfs nu ik hier in Dodoma zit mis ik hem! De eeste dag dat ik hem zag, zat hij nog verlegen te doen bij zijn mama maar de dag erna kwam hij al naar me toe en het is echt een heerlijk kind: een kind wat 2uur op je schoot kan zitten en een beetje speelt met je haar .
Hoe is het in Nederland? Heb begrepen dat het superlekker weer is. Wat voor leuks hebben jullie vandaag op de zaterdag gedaan? Ookal zijn het heeeele gewone dingen: voor mij zijn die niet meer zo ‘gewoon’... dus altijd leuk om te horen.
Ik ga nu even naar het centrum om mijn laptop af te leveren bij de ‘fundi’ (reparateur) van de University of ICT en daarna een foto te laten afdrukken van Mia en mij want helaas is het Mia’s laatste weekend hier in Dodoma. In oktober komt er 3 nieuwe Nederlanders, dus dat is wel gezellig!
Kwaheri na mchana mwema (doeidoei en een fijne middag)!
XXXX Alice (zoals ze me hier veel noemen)
Habari?
Habari za nyumbani (hoe gaat het thuis)?
Umelala salama (heb je lekker geslapen)?
Heerlijk! Ben nu een weekend in Dodoma om even tot rust te komen. Als je een tijdje in het buitenland zit, komt er altijd wel een moment dat je NL mist..bij mij is dat deze week zo. En ik denk dat de hoofdoorzaak de samenwerking met mijn Filipijnse collega’s/huisgenoten is. Helaas loopt dit niet zoals het hoort te lopen. Het is vooral een combinatie van een cultuurverschil, werkinstelling en omgangsvormen…tja een big challange… Na 5 weken veel geprobeerd te hebben om het tot een succes te laten komen, heb ik vorige week toch helaas aan de bel moeten trekken bij VSO Dar es Salaam. Hopelijk komt er snel een passende oplossing zodat ik hier weer met een fijn gevoel kan wonen, werken en leven.
Over 2 weken komt Jurre langs dus daar kijk ik enorm naar uit!!!
Verder heb ik een aantal leuke en lieve (Tanzaniaanse) mensen om me heen die me meevragen of uitnodigen voor leuke dingen. Zo heb ik een paar weken geleden voor het eerst een funeral meegemaakt. We gingen met een groot deel van de TTC in Mpwapwa naar een dorpje op 1,5uur rijden. Daar aangekomen was het een behoorlijke drukte: veel mensen van de omliggende dorpen waren ook gekomen en ik denk dat er al met al zeker wel 500-750 man waren. Bijzonder om mee te maken.
Een Tanzaniaanse collega wanneer ik een keer een weekend in Mpwapwa was dus zo gezegd zo gedaan: vorig weekend was ik in Mpwapwa en gingen we met zijn 4tjes naar een plek waar we konden eten….eenmaal aangekomen wist ik niet wat ik zag: de dode geiten hingen aan een boom..niet 1 maar gewoon een stuk of 10. En je kon precies aangeven welk stuk je wilde en dat gingen ze dan roosteren voor je. Foto’s volgen; je moet wel een een sterke maag hebben…… Bij het aanzien van al deze dode dieren, was mijn eetlust sterk naar beneden gedaald maar vond het ook onbeleefd om helemaal niks te eten dus stoer dat ik was heb ik een paar hapjes geit naar binnen gewerkt .
Verder ben ik veel samen met Maria (Tanz. Collega). We koken samen en zitten dan gezellig bij haar thuis. Heb ook een nieuw vriendje…een echte Tanzaniaanse man: foto’s volgen ;-). Het buurjongetje van Maria: en heel schattig, lief jongetje van 2 jaar: Baraka. Zelfs nu ik hier in Dodoma zit mis ik hem! De eeste dag dat ik hem zag, zat hij nog verlegen te doen bij zijn mama maar de dag erna kwam hij al naar me toe en het is echt een heerlijk kind: een kind wat 2uur op je schoot kan zitten en een beetje speelt met je haar .
Hoe is het in Nederland? Heb begrepen dat het superlekker weer is. Wat voor leuks hebben jullie vandaag op de zaterdag gedaan? Ookal zijn het heeeele gewone dingen: voor mij zijn die niet meer zo ‘gewoon’... dus altijd leuk om te horen.
Ik ga nu even naar het centrum om mijn laptop af te leveren bij de ‘fundi’ (reparateur) van de University of ICT en daarna een foto te laten afdrukken van Mia en mij want helaas is het Mia’s laatste weekend hier in Dodoma. In oktober komt er 3 nieuwe Nederlanders, dus dat is wel gezellig!
Kwaheri na mchana mwema (doeidoei en een fijne middag)!
XXXX Alice (zoals ze me hier veel noemen)
-
07 September 2013 - 14:38
Malou:
Heej ELise,
Jammer dat het zo moeizaam ging met je collega's. Af en toe moet je echt tot 10 tellen! Maar wat gaat de tijd snel en hoe snel zit je er al lekker in. Knap hoor.
Als je Nederland mist, laat je een usb stick of memory card sturen met allemaal nederlandse dingetjes, nieuws en foto's. Past in envelop en kun je uren naar kijken!
Succes en veel liefs Malou (vso) -
07 September 2013 - 14:47
Jan:
Hoi Elise,
We zijn wel erg benieuwd naar de foto's van de geiten. Ik zal eerst ontbijten en dan kijken of is het beter andersom?
Gelukkig komt Jurre bijna dan kan je lekker met vakantie. Ook dat heb je verdiend. Veel succes en liefs
Papa -
07 September 2013 - 22:35
Bart Van Der Weegen..:
he little sister..
je ben stiekem lekker aan het genieten van je weekende in het mooie lieve tanzania..
als je een keertje stoom wil afblassen ben je altijd van harte welkom, je moet weten dat je niet de enige bent met een cultuur/persoonlijkheids probleem. persoonlijk zal het echt jammer vinden als je hierdoor niet naar je zien heb, het moet een leuke ervaring.
je broer uit mtwara -
08 September 2013 - 10:09
Inge:
Hai Elies,
Mooi berichtje weer. Indrukwekkende ervaringen doe je op zeg! Hartstikke knap hoe je je staande houdt terwijl er 'thuis' wat spanningen zijn. Echt zonde dat het niet zo fijn loopt met haar. Goed dat je er lekker op uit trekt! Blijf dat vooral doen zodat je echt kunt genieten van deze bijzondere periode in Afrika. Hopelijk is je laptop snel weer gefixt ook :)
Liefs! -
08 September 2013 - 10:26
Ilse:
Hey Lieve Elies,
Jij mist niet alleen Nederland maar wij (iniedergeval ik) missen jou ook hoor!! Afgelopen vrijdag met Miranda en Janine gegeten, zoals je de foto op Facebook gezien had, waar je natuurlijk in onze gedachte bij was! Wat rot dat je de gevoelens van gemis al hebt moeten meemaken, wat je zegt, iedereen krijgt met dat gevoel te maken, en ik kan je zeggen vooral in het begin zal dit opduiken, dat je toch nog even je plekje moet vinden, de mensen om je heen moet leren kennen etc. Misschien als het allemaal wat beter loopt met je huisgenoten en je de cultuurverschillen gaat begrijpen en misschien (?) accepteren lach je er een maand later om dat je je zo hebt gevoelt.
Wat ontzettend fijn ook dat Jurre bij je langskomt, lekker alles laten zien, de mensen met wie je optrekt ontmoeten en natuurlijk lekker samen zijn. Nou lieve schat, zet hem op! En denk zo he.. je beleeft nu deze fantastische tijd, ondanks dat het soms moeilijk is, kan niemand je deze prachtige ervaring afnemen en kan je mega trots zijn op jezelf..!!! EN kijk uit naar de momenten dat er mensen langskomen, ik kijk iniedergeval ontzettend uit naar mijn komst, ondanks dat dat nog een half jaar (planning maart staat nog, alleen nog even op werk overleggen) weg is!
Dikke kus xxxx Ilse -
12 September 2013 - 22:01
Marcel:
He elise,
Mooi verhaal hoor. Je maakt aardig wat nee als ik het zo allemaal lees.
Hoop dat het nog een beetje goed komt met de huisgenoten.
Ben benieuwd naar het volgende verhaal. :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
